بالاخره نی نی ما پا به این دنیای خاکی گذاشت...

سلام به همه دوستای منو محمدامین...حالتون خوبه؟جا داره از دوستای خوبم که تو این چند روز که ما نبودبم جویای حال ما بودن تشکر کنم مخصوصا مامان درسا گلی و مامان یاشار عسل...

اول خبر بدم که نی نیه ما 2 روز زودتر اومد...حالا حالم که بهتر شد میام خاطره ی زایمانم رو مینویسم...

الان نمیشه اخه خودتون میدونید که خیلی با این وضعیت سخته نوشتن...

الان که مینویسم عسل مامان خواب هستن فداش بشم که مثل فرشته ها لا لا کرده...

گل پسرم عوض اینکه 13 دی دنیا بیاد 11 دی به دنیا اومد اخه تکونای عسلکم کم شده بود منم که دیگه داشتم سکته میکردم با بابایی رفتم بیمارستان و بعد مشورت با دکترم صلاح بر این شد که ختم بارداری خونده بشه...حالا بعدا توضیح میدم که چی شد و چی گذشت بر ما...

از کارای عسلکم بخوام بگم این که پسرکم شبا خوابشون خیلی سبکه و ما هم باید پا به پای نی نی با مامانم بیداری بکشیم...

راستی مامانم اومده پیش ما و از منو نی نی مراقبت میکنه.ممنون مامان گلم که این همه برای منو محمدامین زحمت میکشین...

دیگه اینکه محمدامین خیلی عطسه میکنه و همین طور سکسکه...که عطسرو دکترش گفت به خاطر سزارینه و سکسکه هم که اواخر بارداری در طول روز شاهد این موضوع بودم فدات شم عشقم...

نی نی کمی تا قسمتی اخمو هستن البته نه خیلی...نور چشم پسرم رو که میزنه عسلم 2 تا دستاش رو میذاره رو چشماش خیلی با مزه میشه نازگلم...

حالا چند تا از عکساش رو میذارم تا با عضو جدید خانواده آشنا شید...